De Doom -serie is al lang verweven met de pulserende beats van metalmuziek. Vanaf het moment dat je zijn iconische soundtrack hoort of een glimp opvangt van zijn kenmerkende demonische beelden, valt de verbinding met de zware metalwereld niet te ontkennen. De visuele esthetiek van de serie, compleet met vlammen, schedels en duivelse wezens, weerspiegelt de podiumopstellingen van legendarische bands zoals Iron Maiden. Deze band met metal is geëvolueerd naast de gameplay van Doom, die zich continu opnieuw uitvinden in de meer dan 30-jarige geschiedenis van de franchise. Van zijn thrash metal oorsprong tot de hedendaagse metalcore-invloeden in Doom: The Dark Ages, de serie heeft een breed scala aan metalen subgenres doorkruist.
De originele Doom, uitgebracht in 1993, haalde zijn muzikale inspiratie uit de grote metalbands van de late jaren 80 en vroege jaren 90. Co-maker John Romero heeft openlijk invloeden zoals Pantera en Alice in Chains, die duidelijk is in nummers als "Untitled" voor de E3M1: Hell Keep Level, waar de riff sterk lijkt op Pantera's "Mouth of War". De bredere soundtrack omarmde het thrash metal subgenre, echoënde banden zoals Metallica en Anthrax. Dit intense, rijdende geluid vulde perfect aan de snelle actie van het navigeren van de gangen van Mars, die demonische vijanden bracht met dezelfde urgentie als een Kirk Hammett-gitaarsolo. Componist Bobby Prince maakte een tijdloze score die naadloos harmoniseerde met Doom's onvergetelijke gunplay.
DOOM: The Dark Ages - Gameplay Screenshots
6 afbeeldingen 
Al meer dan tien jaar handhaafde Doom deze muzikale stijl, waarbij het ritme van zijn kogels werd gesynchroniseerd met de snelheid van zijn versnipperende score. De Doom 3 van 2004 markeerde echter een belangrijke verschuiving, waarbij een overlevingshorrorbenadering werd omarmd die een nieuwe, langzamere soundtrack vereiste. Het hoofdthema van Doom 3 zou gemakkelijk kunnen passen op het album uit 2001 van Tool, lateralus, met een meer doordachte, sfeervol geluid. Aanvankelijk werd Trent Reznor benaderd om het geluidsontwerp aan te kunnen, maar voormalig negen inch nagelslid Chris Vrenna, samen met Clint Walsh, nam uiteindelijk het over. Hun werk leunde in de progressieve metalen gereedschapsstijl, als aanvulling op de griezelige sci-fi sfeer van Doom 3.
Ondanks het commerciële succes van Doom 3 wordt het vertrek van de traditionele snelle gameplay van de serie nu gezien als een uitbijter. De vroege jaren 2000 was een periode van transformatie voor FPS -games, met titels als Call of Duty en Halo die nieuwe normen stellen. Evenzo navigeerde metalmuziek door zijn eigen evolutie, met de achteruitgang van Nu-Metal en de opkomst van bands zoals Slipknot en Deftones. Terwijl Vrenna en Walsh uit nu-metal-invloeden hadden kunnen ontstaan, was hun keuze om de voorsprong van het gereedschap te volgen voor de verontrustende toon van Doom 3.
Na Doom 3 werd de serie geconfronteerd met een ontwikkelingshiatus, triomfantelijk opkomen in 2016 met een volledige heruitvinding. Onder leiding van Marty Stratton en Hugo Martin, herstelden Doom 2016 het originele momentum van de serie met een soundtrack van Mick Gordon die net zo hartverschillend was als innovatief. Met elementen van Djent, een progressief metalen subgenre, was de score zo integraal onder de ervaring van de ervaring dat het moeilijk is om je voor te stellen dat Doom 2016 zonder. Het succes van tracks zoals "BFG Division" legde een hoge lat voor toekomstige inzendingen.
Gordon keerde terug voor Eternal Doom Eternal in 2020, hoewel de creatie van de soundtrack beladen was met uitdagingen. Ondanks deze is zijn invloed duidelijk in Eternal's modernere, metalcore-leunende tracks. Deze verschuiving sluit aan bij de bekendheid van het genre in de late jaren 2010 en begin 2020, waarbij Gordon ook werkt met majoor metalcore bands zoals Bring Me the Horizon en Architects. De soundtrack van Doom Eternal, hoewel nog steeds zwaar, voelt lichter aan dan zijn voorganger, met weerspiegeling van de opname van het spel van platform- en puzzelelementen.
Persoonlijk blijft Doom 2016 mijn favoriet, net als mijn voorkeur voor de Rawer Works of Metalcore Bands uit dezelfde periode. Het album van Architects 2016, Al onze goden hebben ons verlaten, onderscheidt zich als een verpletterend meesterwerk en resoneert op dezelfde manier met de baanbrekende revival van Doom 2016. Hoewel de nieuwere releases van Doom Eternal en Architects uitzonderlijk zijn, vangen ze niet helemaal dezelfde ruwe energie voor mij.
Vooruitkijkend, Doom: The Dark Ages belooft een nieuwe kijk op de serie. De Xbox Developer Direct bood een kijkje in zijn vernieuwde gevechten, wat suggereert dat een even dynamische soundtrack behoefte is aan een even dynamische soundtrack. Nieuwe componisten die de beweging afmaken, bekend om hun werk aan Borderlands 3 en het Callisto -protocol, lijken te putten uit zowel klassieke als hedendaagse metalen invloeden. De donkere eeuwen speelt in een meer opzettelijk tempo dan eeuwig, met een Captain America-achtig schild dat directe, agressieve confrontaties aanmoedigt en de gevecht van de originele Doom-gebaseerde op gang herhaalt, maar op een grotere schaal met Mechs en Dragons.
Deze nieuwe gevechtsstijl vereist een veelzijdige soundtrack die kan overeenkomen met de intensiteit en behendigheid. De invloed van bands zoals Glocked Loose, bekend om hun seismische uitsplitsingen, is duidelijk in de fragmenten die we hebben gehoord en mengt met thrash-achtige elementen die doen denken aan de ondergang van 1993. De gameplay-innovaties van de Dark Ages, zoals het rijden op mythologische wezens en het besturen van gigantische mechs, weerspiegelen de bredere experimentele trends in modern metal, verwant aan de genre-blending-benaderingen van bands zoals Bring Me the Horizon.
Terwijl zowel zware muziek als de Doom -serie blijven evolueren, is The Dark Ages klaar om een opwindende ervaring te bieden die voortbouwt op de erfenis van zijn voorgangers. Hoewel gunplay de kern van elke ID -software -shooter blijft, kan de rol van de soundtrack bij het verbeteren van de sfeer niet worden overschat. Met slechts een glimp van wat er in de winkel is, is de anticipatie hoog voor een nieuw favoriet metalalbum om de game te begeleiden wanneer het in mei wordt uitgebracht.
