Pokémon jest obchodzony za przyjazny dla rodzin, a wszystkie główne gry zarabiają ocenę „E dla wszystkich”, zapraszając dzieci w każdym wieku, aby zanurzyć się w żywym wszechświecie pełnym uroczych postaci. Podczas gdy ukochane ikony, takie jak Pikachu i Eevee, często zajmują światło reflektorów, niektóre Pokémon mają zaskakująco ciemne historie. Opowieści o uprowadzeniach, a nawet makabrycznych morderstwach są wplecione w wiedzę pewnego niesamowitego Pokémona, dodając warstwę horroru do tego, co zwykle postrzegane jest jako beztroska seria.
IGN zebrał to, co uważamy za pięć najbardziej niepokojących wpisów Pokédex, chociaż ta lista jest daleka od wyczerpującej. Godne uwagi wzmianki to Mimikyu, Pokémon tak upiorne, że ukrywa się jako Pikachu, aby zdobyć przyjaciół, jednocześnie potajemnie planując upadek maskotki franczyzy; Haunter, który czai się w ciemnych alejach, czekając na zbliżenie się i polizanie ludzi, powodując śmiertelne przekonanie; oraz Hypno, który w kreskówce dzieci Pokémon, hipnotyzuje i porywa dzieci do karmienia swoich marzeń.
Odpowiedzi Wyniki Drifloon --------
To był wspaniały piątek, a młoda dziewczyna z miasteczka Floaroma nie mogła powstrzymać jej podniecenia. Chcąc rozpocząć weekend, szybko skończyła śniadanie i wybiegła, by wybrać kwiaty, swoją ulubioną rozrywkę. Wiedziała, że Valley Windworks oferuje najpiękniejsze kwiaty nie znalezione w mieście, choć ryzykowało, że nie było tam bez Pokémon. Jednak urok spokojnego miejsca w Sinnoh był zbyt silny, aby się oprzeć.
Po przybyciu powitała ją morze różowych, żółtych i czerwonych kwiatów. Jednak jej uwaga została wkrótce zwrócona przez coś jeszcze bardziej czarującego - lśniący fioletowy balon unoszący się delikatnie na wietrze. Zahipnotyzowana, złapała jego sznur, ale zaskoczył ją, gdy balon odwrócił się do niej z dużym żółtym krzyżem i dwoma pustymi czarnymi oczami. Gdy żartobliwie szarpało, podążyła za śmiechem. Balon przyciągnął ją wyżej, a sznur obejmował jej nadgarstek. Dziewczyna, ani zbyt ciężka, ani zbyt szorstka, została bez wysiłku zniesiona, nigdy więcej, aby ją zobaczyć.
Drifloon, znany jako Balon Pokémon, wprowadza mrożące relaksowanie niewinnym obrazom balonów dziecięcych. Podczas gdy niektóre z jego wpisów Pokédex sugerują, że powstały one z duchów ludzi i Pokémona, inne zagłębiają się w ciemniejsze terytorium. „Wziedza się w rękach dzieci, aby je ukraść”, ostrzega jeden wpis. Inny relaksująco stwierdza: „Każde dziecko, które popełnia błędy Drifloon na balon i trzyma się z niego zaginięcie”. Trzeci wpis zauważa: „Jego okrągłe ciało jest nadziewane duszami i rozszerza się za każdym razem, gdy kogoś odprowadza”. Niesamowite występy Drifloon w grach, szczególnie w piątki w Valley Windworks, w połączeniu z tymi nawiedzającymi opisami, podnoszą je z zwykłej ciekawości do tematu makabrycznej tajemnicy.
Banette
Rodzice chłopca zostali zmartwieni, gdy jego stan się pogorszył. Jego gorączka wzrosła, jego skóra stała się szaro, a jego mowa stała się niespójna. Pomimo wysiłków najlepszych lekarzy w Mauville i Slateport, jego zdrowie tylko się pogorszyło. W swojej agonii udało mu się szeptać: „Moja lalka”. Zdesperowany, aby pomóc, jego rodzice przedstawili mu różne zabawki z jego kolekcji - Pikichu, Lotad, Squitty, Treecko - ale słabo ich odepchnął.
Zdezorientowani jego rodzice przeszukali ich dom, ostatecznie znajdując wyblakłą, poszarpaną lalkę z świecącymi czerwonymi oczami i złotym zamkiem błyskawicznym na usta pod łóżkiem. Matka rozpoznała to jako lalkę, którą odrzucili, kiedy kupili nowe lalki Poké od Lilycove. Teraz było wilgotne, uszkodzone i ozdobione ostrymi szpilkami. Gdy chłopiec sięgnął po to, lalka groźnie patrzyła na matkę, powodując, że krzyczy i upuszczała ją. Lalka następnie wyskoczyła przez okno i ku ich zaskoczeniu stan chłopca wydawał się nieznacznie poprawić.
Nawet Pokémon bierze udział w klasycznych tematach horrorów. Banette, Marionette Pokémon, przypomina terror Annabelle lub Chucky, ucieleśniając mściwego ducha podobnego do Jessie z Toy Story 2, jeśli szukała zemsty. „Lalka, która stała się Pokémonem nad urazą od bycia śmieciowym. Poszukuje dziecka, które je odrzuciło”, czytamy jeden wpis Pokédex. Kolejne zauważa: „Ten Pokémon opracował z opuszczonej lalki, która zgromadziła urazę. Jest ją widoczna w ciemnych alejach”. Późniejszy wpis jest bardziej wyraźny: „To wypchana zabawka, która została wyrzucona i opętała, szukając tego, który go wyrzucił, aby mogła dokonać zemsty”. Banette wyrządza szkodę, wykorzystując siebie jako wizerunku, wbijając szpilki w ciele, aby spowodować ból u dziecka. Tylko poprzez rozpakowanie jego szerokiego uśmiechu lub pokazując, że znów miłość można stłumić jej wrogość.
Sandygast
W malowniczym letnim dniu mieszkańcy wyspy Melemele cieszyli się Big Wave Beach. Gdy słońce zaczęło się zacząć, dzieci budowały piaski, podczas gdy inne surfowali i opalały się. Zdeterminowany chłopiec kontynuował pracę nad swoim piaskiem, zdeterminowanym, aby prześcignąć rówieśników. Pomimo opróżnienia plaży pozostał pochłonięty, nieświadomy zmieniających się z piasków za nim.
Ich cienie wyrosły o zachodzące słońce, otaczając chłopca, gdy odwrócił się, by zobaczyć Pokémona przypominającego piasek z rozbijającymi ustami i bezdusznymi oczami. Zakładając, że był przyjazny, sięgnął po czerwoną łopatkę utkniętą w jego głowie, ale Pokémon pochłonął mu rękę. Jego krzyk powtórzył, gdy całe jego ramię zostało pochłonięte i jak Quicksand, jego ciało powoli zostało wchłaniane.
W przeciwieństwie do radosnego wizerunku piasku, wpisy Pokédex Sandygast ujawniają złowrogą naturę. „Jeśli zbudujesz kopce piasku, gdy grasz, zniszcz je przed powrotem do domu lub mogą zostać opętani i stać się Sandygastem”, ostrzega jeden wpis. Inny relaksujący stwierdza: „Sandygast zamieszkuje głównie plaże. Obejmuje kontrolę nad każdym, kto wkłada rękę do ust, zmuszając ich do zwiększenia jego ciała”. Prawdziwy horror rozwija się, gdy Sandygast ewoluuje w Palossand, którego wpisy opisują to jako „koszmar plażowy”, wciągając ofiarę w piasek i wyczerpując ich dusze. „Pochowane pod zamkiem znajdują się masy wysuszonych kości od tych, których witalność wyczerpała”, potwierdza kolejny wpis, malując ponury obraz Sandygast i śmiertelnego wzrostu Palossanda.
Frillish
Pracowity sezon się skończył, a stara kobieta rozkoszowała się spokojnymi porannymi pływakami w Undella Town. Woląc cichsze czasy bez turystów, pływała codziennie pomimo chłodniejszej wody. Pewnego ranka fale były wzburzone, ale ona pływała z odnowioną energią. Złapana w prądu znalazła się dalej od brzegu niż zamierzona, ale kontynuowała, rozkoszując się jej samotnością.
Gdy próbowała wrócić, prąd wyciągnął ją dalej z każdą pauzą o oddech. Nagle z wody wyłonił się Pokémon z jej twarzy. Początkowo ostrożnie pomyślała, że to może jej pomóc. Kiedy owinęła ją za ręce, Pokémon zrobił to samo, pozwalając jej odpocząć bez dalszego dryfowania. Wdzięczna, próbowała przepłynąć pozostałą odległość, ale nie mogła się poruszyć. Sparaliżowana zdała sobie sprawę z prawdziwej intencji Pokémona, gdy zaczął się zanurzyć, ciągnąc ją na głębiny oceanu.
Frillish, pływający Pokémon, zaprzecza prostemu wyglądowi śmiertelnym celem. Stukając w strach przed nieznanymi głębinami, faliskie polowania z podwodnego legowiska. „Dzięki cienkim, przypominającym zasłonę ramion owiniętym wokół ciała przeciwnika, opada na podłogę oceaniczną”, opisuje jeden wpis Pokédex. Inny ujawnia: „Jego cienkie, podobne do zasłony ramiona mają dziesiątki tysięcy trujących żądłach. Paraliżują ofiarę trucizną, a następnie ciągną je do swoich kryjówek, pięć mil pod powierzchnią”. Ofiary Frillisha pozostają świadome, gdy są przyciągane do swoich wodnistych grobów, w pełni świadomych ich zbliżającego się zagłady.
Froslass
Wiedział, że nie powinien był zapuścić się podczas zamieci, ale dźwięk płaczu kobiety i pukanie do jego drzwi zmusiły go do przeszukania góry. Mimo oślepiającego śniegu włożył sprzęt i wszedł do burzy, wkrótce zdezorientował się i nie mógł nawigować.
Znajdując małą jaskinię, szukał schronienia przed nieustępliwą zamiecią. Wewnątrz zimno było intensywne, ale było bezpieczniejsze niż burza na zewnątrz. Oświetlając latarnię, odkrył ściany jaskini pokryte grubym lodem. Gdy je badał, zdał sobie sprawę, że lód zachował nie tylko zimno, ale także ciała ludzi, zamrożone w czasie. Zanim zdążył uciec, pojawił się lodowiec Pokémon, Froslass. Gdy wydychał mrożący czas, znalazł się w lodzie, stając się kolejną dekoracją w swoim niesamowitym legowisku.
Froslass łączy mrożące krew w żyłach opowieści o japońskiej yōkai yuki-honna i grecki mit Meduzy. „Dusza kobiety zagubionej na zaśnieżonej górze posiadała sopel, stając się tym Pokémonem. Jedzeniem, które najbardziej smakuje, to dusze ludzi”, czytamy jeden wpis Pokédex. Kolejne przerażająco zauważa: „Zamraża turystów, którzy przybyli, aby wspinać się po zaśnieżonych górach i przenosi je z powrotem do swojego domu. Idzie tylko za mężczyznami, którzy uważają, że są przystojni”. Froslass przyciąga lub ciągnie swoje ofiary do swojej jaskini podczas zamieci, skrupulatnie układając je jako „dekoracje” w lodowatym kryjówce, tworząc nawiedzający tableau mrożonych dusz.
